Mademki kaçıyor uykularım dörtnala, belki gelir diye yazıyorum. Kül tablası yapacağım çay altlığını alırken mutfak dolabından, kırıyorum. Hayırdır diyorum, neyin niyetini ödüyorum gece gece. Ürküyorum sonra…
Beynimin otobanından avare bekleyen serseri düşlerimin gerçeklerime otostop çekmesi yaşadıklarım sanki, uykularıma doğru yolculuk eden. Molalarım kısıtlı, imdatlarım sırt çantamda dağınık.
Bakarak baharın gelişine umutlandırıyorum kendimi. Bir kuş sesine tavlayarak en yakışıklı tarafımı, günlerime kendimden yana saniyeler ekliyorum. Eklediklerimden bir kısmını hayallere harcayarak an be an, kalan kısmını biriktiriyorum imdatlarıma merhem.
Kaçınca uykum dört nala, bir fırtına tuttu türküsünü mırıldanarak bakıyorum peşinden, nasılsa yakalayacağım. Çünkü gerçeklerime otostop çekti düşlerim, uykularıma yolculuk ediyor.
Comments